|
|
|
มนุษยสัมพันธ์
302
มนุษยสัมพันธ์
ผู้แต่ง: สมพร สุทัศนีย์
ชื่อเรื่อง: มนุษยสัมพันธ์
สรุปเนื้อหา
มนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่ต้องอาศัยอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม เป็นสังคม ทั้งนี้เพราะมนุษย์ไม่อาจอยู่โดดเดี่ยวได้ มนุษย์ต้องพบปะพูดคุยกัน ต้องทำกิจกรรมร่วมกัน
ต้องติดต่อประสานงานกัน และต้องพึ่งพาอาศัยกันเพื่อความอยู่รอด ตลอดจนทำให้กิจการงานต่างๆประสบผลสำเร็จ
ในโลกธุรกิจและอุตสาหกรรมปัจจุบัน บุคคลมักจะกล่าวถึงมนุษยสัมพันธ์ในแง่ของผลผลิตเพราะผลผลิตเป็นเป้าหมายของทุกกิจกรรม โดยเฉพาะกิจกรรมที่เกิดระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง
นายจ้างทุกคนคาดหวงให้ลูกจ้างรับภาระในการทำงาน ฉะนั้นนายจ้างจึงต้องเรียนรู้การทำงานร่วมกันกับบุคคลได้อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ลูกจ้างต้องเรียนรู้การทำงานกับผู้อื่น
ต้องมีมนุษยสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน
ความหมายของมนุษยสัมพันธ์แบ่งไว้ 3 ลักษณะ
1. ความหมายทั่วๆไป มนุษยสัมพันธ์หมายถึง การติดต่อเกี่ยวข้องกันระหว่างบุคคล เพื่อให้เกิดความรักใคร่ชอบพอ ความร่วมมือร่วมใจในการทำกิจกรรม และการดำเนินชีวิตใมีความราบรื่น
2. ความหมายในลักษณะวิชา มนุษยสัมพันธ์ หมายถึง วิชาที่ว่าด้วยศาสตร์และศิลป์ในการแสดงพฤติกรรมโต้ตอบต่อกันในสังคมเพื่อให้สังคมอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
3. ความหมายที่ใช้ในองค์กร มนุษยสัมพันธ์ หมายถึง กระบวนการจูงใจเพื่อให้บุคคลเกิดความร่วมมือร่วมใจในการทำงานที่จะนำไปสู่ความสำเร็จขององค์การและความเข้าใจอันดีต่อกันระหว่างบุคคลในองค์การ
จุดมุ่งหมายของมนุษยสัมพันธ์
1. เพื่อให้รู้จักและเข้าใจตนเอง
2. เพื่อให้รู้จักและเข้าใจผู้อื่น
3. เพื่อให้เกิดความรักใคร่ เชื่อถือ ศรัทธา และไว้วางใจจากผู้อื่น
4. เพื่อให้เกิดความร่วมมือร่วมใจในการทำงานไปสู่เป้าหมาย
5. เพื่อลดปัญหาความขัดแย้งในการทำงานและการอยู่ร่วมกัน
6. เพื่อให้ตนเองมีความสุข ผู้อื่นมีความสุข และสังคมมีความสุข
ที่มา:
สมพร สุทัศนีย์. (2538). มนุษยสัมพันธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 22). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
|
|
