พระมหาธรรมราชาที่ 2
พระมหาธรรมราชาที่ 2 |
|
---|---|
พระบรมนามาภิไธย | พระยาลือไท |
พระปรมาภิไธย | พระมหาธรรมราชาที่ 2 |
พระอิสริยยศ | พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรสุโขทัย |
ราชวงศ์ | ราชวงศ์พระร่วง |
ครองราชย์ | พ.ศ. 1911-พ.ศ. 1942 (โดยประมาณ) |
ระยะครองราชย์ | 31 ปี (โดยประมาณ) |
รัชกาลก่อนหน้า | พระยาลิไท |
รัชกาลถัดไป | พระมหาธรรมราชาที่ 3 |
ข้อมูลส่วนพระองค์ | |
สวรรคต | พ.ศ. 1942 |
พระราชบิดา | พระมหาธรรมราชาที่ 1 |
พระราชโอรส/ธิดา | พระมหาธรรมราชาที่ 3 (ไสลือไท) |
พระยาลือไท หรือพระมหาธรรมราชาที่ 2 พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรสุโขทัยลำดับที่ 7 ครองราชย์สืบต่อจากพระยาลิไทย หรือ พระมหาธรรมราชาที่ 1 (ครองราชย์ พ.ศ. 1911 - พ.ศ. 1942)ในรัชกาลนี้พระองค์ได้รบกับทัพกรุงศรีอยุธยาแต่ก็พ่ายแพ้และยอมอ่อนน้อมต่อกรุงศรีอยุธยาในที่สุด
พระยาลือไท ขึ้นครองราชย์เมื่ออาณาจักรสุโขทัยอ่อนแอเสื่อมอำนาจ อาณาจักรถูกแบ่งออกเป็น 2 แคว้น คือ แคว้นชากังราวประกอบด้วยเมืองตาก ชากังราว (กำแพงเพชร) และนครสวรรค์ กับแคว้นสุโขทัย ประกอบด้วยเมืองสุโขทัย อุตรดิตถ์ สองแคว (พิษณุโลก) พิจิตร นอกจากนี้เมืองขึ้นสำคัญ เช่น เมืองหงสาวดีและเมืองอู่ทองต่างแข็งข้อ ลุถึง พ.ศ. 1921 สุโขทัยก็ตกเป็นเมืองขึ้นของกรุงศรีอยุธยาพระยาลือไทยจึงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายของอาณาจักรสุโขทัย
อย่างไรก็ดี พระยาลือไทยังทรงครองเมืองต่อไปที่ราชธานีพิษณุโลกในฐานะเป็นเมืองประเทศราชของอาณาจักรอยุธยาจนถึงประมาณ พ.ศ. 1931 และมีรัชทายาทครองเมืองสืบต่ออีก 2 พระองค์ จนถึงวาระที่เมืองพิษณุโลกถูกรวมไว้ในอาณาจักรอยุธยาโดยเด็ดขาดเมื่อ พ.ศ. 1981 โดยสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2 หรือ เจ้าสามพระยา ส่งพระโอรสคือพระราเมศวรขึ้นไปครองเมืองพิษณุโลกแทน มีผลให้อาณาจักรสุโขทัยสิ้นสุดลงโดยสิ้นเชิง
[แก้] พระราชวงศ์
พระมหาธรรมราชาที่ 2 ทรงมีพระโอรสองค์เดียว คือ พระมหาธรรมราชาที่ 3 (ไสลือไท) ซึ่งได้ครองราชย์ต่อจากพระองค์
[แก้] ดูเพิ่ม
สมัยก่อนหน้า | พระมหาธรรมราชาที่ 2 | สมัยถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระมหาธรรมราชาที่ ๑ (ลิไท) ราชวงศ์พระร่วง |
พระมหากษัตริย์ไทย อาณาจักรสุโขทัย (พ.ศ. 1919 - พ.ศ. 1942) |
พระมหาธรรมราชาที่ ๓ (ไสลือไท) ราชวงศ์พระร่วง |
|