ห้องสมุดอิเล็กทรอนิกส์
โครงการห้องสมุดโรงเรียนในฝัน

***ร่วมสร้างองค์ความรู้ สู่การศึกษาตลอดชีวิต วิทยพัฒนาเด็กไทยในท้องถิ่น***


000 หมวดเบ็ดเตล็ด
(Generalities)

100 หมวดปรัชญา
(Philosophy)

200 หมวดศาสนา
(Religion)

300 หมวดสังคมศาสตร์
(Social Sciences)

400 หมวดภาษาศาสตร์
(Language)

500 หมวดวิทยาศาสตร์
(Pure Sciences)

600 หมวดเทคโนโลยี
(Technology)

700 หมวดศิลปะ
(The Arts)

800 หมวดวรรณคดี
(Literature)

900 หมวดประวัติศาสตร์
(Geography & History)


Home

   

ปรัชญาชีวิต

181.9 ย287ป
อัลมุสตาฟา

ผู้แต่ง: ยิบราน คาลิล
ชื่อเรื่อง: ปรัชญาชีวิต

สรุปเนื้อหา

อัลมุสตาฟา ผู้ถูกเลือกและเป็นที่รักผู้เป็นเสมือนรุ่งอรุณในสมัยของท่าน ได้อยู่ในเมืองออร์ฟาลีสเป็นเวล่สิบสองปี เพื่อรอเรือซึ่งจะนำท่านกลับไปยังเกาะแห่งการเวียนเกิด ขณะเมื่อท่านเดินลงจากภูเขา ความเศร้าสลดได้บังเกิดขึ้นในใจ และท่านคิดว่า เราจะไปด้วยความสบง และปราศจากความเศร้าโศกได้อย่างไร ไม่ได้ เราจะจากเมืองนี้โดยปราศจากความเจ็บปวดไม่ได้ วันอันเต็มไปด้วยทุกข์ทรมานซึ่งเราได้อยู่ในกำแพงเมืองนี้ยืดยาว และคืนอันเปล่าเปลี่ยวก็เนิ่นนาน ใครนะที่จะจากความเจ็บปวดและความเปล่าเปลี่ยวของตนเองไปได้โดยไม่รู้สึกเสียใจ ท่านได้เดินอยู่ในท่ามกลางเรา ดังดวงวิญญาณและเงาของเราได้เป็นแสงสว่างบนใบหน้าของเรา เรารักท่านมาก แต่ความรักของเราไร้คำพูด มันถูกห่อหุ้มด้วยผ้าคลุม แต่บัดนี้ มันร้องเรียกท่านแล้วด้วยเสียงอันดัง และจะยืนเปิดเผยตัวเองเฉพาะหน้าท่าน และเป็นที่กล่าวกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้วมา ความรักไม่รู้ความลึกล้ำของตนเอง จนกว่าจะถึงชั่วโมงของการจากพราก คนอื่น ก็เข้ามาร่วมอ้อนวอนท่านด้วย และท่านไม่ตอบท่าเพียงแต่ก้มศีรษะ และผู้ที่ยืนอยู่ใกล้ก็เห็นน้ำตาของท่านร่วงลงสู่หน้าอก แล้วท่านพร้อมด้วยฝูงชนก็พากันเดินไปยังจตุรัสใหญ่หน้าวิหาร และก็ หญิงคนหนึ่ง ชื่อ อัลมิตรา เดินออกมาจากวิหารนั้น เธอเป็นผู้เห็นธรรม และท่านก็มองเธอด้วยความอ่อนโยนยิ่ง เพราะว่าเธอเป็นคนแรกที่ได้พบและฟังคำกล่าวของท่าน เมื่อครั้งที่ท่านมาถึงเมืองได้เพียงวันเดียวและเธอก็แสดงคารวะต่อท่าน พร้อมกับพูดว่า ท่านผู้แทนของพระผู้เป็นเจ้า ท่านผู้แสวงหาสิ่งสูงสุด ท่านได้เฝ้ามองขอบฟ้ารอเรือของท่านเป็นเวลานาน บัดนี้เรือของท่านมาถึงแล้ว และท่านจำต้องไป ความใฝ่ฝันถึงดินอดนแห่งความทรงจำของท่านนั้นลึกซึ้งแนบแน่น และความรักของเราก็ไม่อาจผูกพันท่านไว้ได้ หรือความปราถนาของเราก็ไม่อาจ เหนี่ยวรั้งท่านไว้ได้ แต่สิ่งนี้เราจะขอร้องก่อนที่ท่านจะจากไป ขอท่านได้พูดแก่เรา และให้สัจธรรมแก่เรา และเราก็จะได้ให้แก่ลูกหลานของเรา และลูกหลานของเราก็จะได้ให้ถ่ายทอดกันต่อไป และธรรมะนั้นก็จะไม่สูญ ในความโดดเดี่ยวของท่านนั้น ท่านได้เฝ้ามองวันคืนของเรา และในความตื่นขอลท่าน ท่านก็ได้เฝ้าฟังเสียงสะอื้นและหัวเราะในความหลับของเรา ดังนั้น ณ บัดนี้ ขอได้เปิดเผยเราแก่เราเอง และได้บอกให้เราทราบถึงสิ่งซึ่งท่านได้ประจักษ์ อันมีอยู่ในระหว่างการเกิดและการตาย และท่านตอบว่า ประชาชนชาวออร์ฟาลีส เราจะบอกอะไรแก่ท่านได้ นอกจากสิ่งที่เคลื่อนอยู่ ในวิญญาณของท่านเอง

ที่มา :

ยิบราน คาลิล. (2542).

ปรัชญาชีวิต. กรุงเทพฯ:
ผีเสื้อ , หน้า134.

 


Copyright
All copyright rights in the Dewey Decimal Classification system are owned by OCLC. Dewey, Dewey Decimal Classification, DDC and WebDewey are registered trademarks of OCLC
Revised:March 2009


Send comments to Chumpot@hotmail.com