|
|
|
กุศโลบายสร้างความยิ่งใหญ่1
153.8ห313ก
การสร้างความยิ่งใหญ่ด้วยพิธีการ
ผู้แต่ง: หลวงวิจิตรวาทการ พลตรี
ชื่อเรื่อง: กุศโลบายสร้างความยิ่งใหญ่1
สรุปเนื้อหา
การสร้างความยิ่งใหญ่ด้วยพิธีการ
ในบรรดากุศลโลบายทั้งหลายสำหรับความ ยิ่งใหญ่ พิธีการ เป็นกุศลโลบายสำคัญยิ่งอันหนึ่ง ซึ่งหาวิธีอื่นสู่ได้ยาก
เราอาจจะเห็นผู้ยิ่งใหญ่เช่นพระมหากษัติย์หรือประมุขแห่งรัฐ หรือคนใหญ่คนโตทั้งหลาย ทำอะไรต้องมีพิธีรีตอง
มีความเป็นอยู่ผิดจากบุคคลธรรมดาของง่ายๆ ที่ทำให้เป็นยาก เราอาจจะพิศวงสงสัย ว่าทำไมจึงต้องทำอย่างนั้น ทำไมจึงต้องมี
พิธีการมากมายถึงเพียงนั้น แต่เราควรจะทราบว่า นั้นเป็นกุศลโลบายสร้าง หรือรักษาไว้ซึ่งความยิ่งใหญ่ ถ้าไม่ทำอย่างนั้นก็รักษา
ความยิ่งใหญ่ไว้ไม่ได้
พิธีการกับความยิ่งใหญ่
พิธีการ เป็นเรื่องที่มีอำนาจมาก สำหรับความยิ่งใหญ่ มนุษย์ได้ใช้พิธีการสร้างความยิ่งใหญ่มาตั้งแต่โบราณสมัย
และสร้างได้สำเร็จตลอดมา แม้จะสร้างจากรากฐานที่เป็นเท็จหรือหลอกลวง ก็สร้างได้สำเร็จ ด้วยเหตุนี้พิธีการจึงเป็นของที่ทิ้งเสียไม่ได้
พิธีการ ได้สร้างความยิ่งใหญ่ให้เป็นอันมาก และเป็นความยิ่งใหญ่ที่ไม่สามารถจะเพิกถอนได้ด้วย มนุษย์ในสมัย
โบราณ เมื่อมีคนตายลงในครอบครัว ซึ่งโดยมากก็เป็นผู้อายุมาก เช่น ปู่ย่าตายายหรือพ่อแม่ เมื่อตายแล้วคนที่อยู่ข้างหลังก็เอาศพไปฝั่ง
หน้าตาของคนตายย่อมจะน่าเกลียดน่ากลัว คนที่อยู่ภายหลังย่อมจะกลัวรูปร่างอันนั้นลุกขึ้นมาหลอกหลอน ตต้องทำพิธีฝั่งอย่างมั่นคง
เป็นต้นว่าเอาหินมาทับทำพิธีเคารพบูชาขออย่าให้มาปรากฏให้เป็นสิ่งที่น่ากลัวแก่ลูกหลานอีก
ชาติโบราณ เช่น อียิปต์และอัสสิเรีย เมื่อรบพุ่งได้ชัยชนะเมืองอื่นหรืชนพวกอื่น ก็ต้องนำเอาเทพเจ้าที่ควรเคารพบูชาของ
คนพวกนั้น มาไว้ยังเทวาลัยที่ประดิษฐานหรือที่สิ่งสถิตแห่งเทพเจ้าของผู้ชนะ วางไว้ในที่ต่ำกว่าให้ถือเป็นบริวารของเทพเจ้าผู้ชนะสิ่งซึ่ง
ทำขึ้นด้วยวัตถุ เช่นก้อนหินหรือดินปั้น สามารถยิ่งใหญ่ถึงปานนี้ ทั้งนี้ก็ด้วยพิธีการเท่านั้น ไม่ใช่อย่างอื่น
ฐานะของพระเจ้าแผ่นดินนั้น ในชั้นดิมก็เกิดจากพ่อในครอบครัว จนกระทั่ง ระบอบการปกครองเรื่องพ่อปกครองลูก ได้
ตั้งแต่พ่อในครอบครัว จนถึงเรื่องพ่อบ้านพ่อเมือง องค์พระมหากษัติย์ก็คือพ่อที่สูงสุดบังคับบัญชากันภายในวง อำนาจของพ่อ ลดหลั่น
กันไป พระมหากษัติย์ออกคำสั่งไปยังพ่อเมือง พ่อเมืองออกคำสั่งไปยังพ่อบ้าน แล้วก็ควบคุมกันไปเป็นลำดับ
แต่ระบอบการปกครองอันดีเลิศนี้ ไม่สามารถจะดำเนินยั่งยืนต่อไปได้ เพราะถ้ามัวแต่เป็นพ่ออยู่ อำนาจก็ค่อยๆ หมด แทนที่
ลูกจะเชื่อพ่อ กลับไปเชื่อพระ พระมหากษัติย์ซึ่งปกครองอย่างพ่อนั้น เป็นเพียงแค่มนุษย์ธรรมดา คำของพ่อเป็นคำแค่มนุษย์ ส่วนคำของ
พระเป็นคำของเทพเจ้า คนเราชอบนับถือสิ่งที่ไม่เห็นมากกว่าเห็น ถ้าขืนปล่อยไปอย่างนี้ ผู้ที่จะครองบ้านครองเมือง ก็ไม่ใช่พระมหากษัติย์
กลายเป็นพระในอียิปต์โบราณก็ได้
ที่มา :
หลวงวิจิตรวาทการ พลตรี. (2532).
กุศโลบายสร้างความยิ่งใหญ่1. กรุงเทพฯ:
สารมวลชน, หน้า 34-41.
|
|
