1544603 การสืบค้นข้อมูลภาษาไทย
(Thai Information Retrieval) 3(3-0-6)
ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2551
ผู้สอน รศ.ดร.จุมพจน์ วนิชกุล
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี
ถนนกาญจนบุรี-ไทรโยค ต.หนองบัว อ.เมือง กาญจนบุรี 71000

***ความรู้คืออำนาจ เรียนและค้นคว้าให้สนุกในโลกของสังคมข่าวสาร ไร้พรมแดน ไร้กาลเวลา***


คำอธิบายรายวิชา/
แนวการสอน
(Course
Overview)

สารบัญเนื้อหาวิชา

กิจกรรมการเรียน
การสอน

สื่อการสอน

การประเมินผล
(Evaluation)

ตำราประกอบ
การสอน
(Texts and
Materials)

แหล่งทรัพยากร
สารสนเทศอื่นๆ
(Other Useful
Resources)

แหล่งทรัพยากร
เกี่ยวกับ
Internet
(Resources
about the
Internet and
Its Tools)

ตำราและวารสาร
อิเล็กทรอนิกส์
(On-Line
Journals and
Magazines)

แนะนำตัวผู้สอน

รายชื่อนักศึกษา

ผลงานของนักศึกษา

การสอบปลายภาค


Home

มองด้วยตา เห็นด้วยใจ
ศริณ

...

เราดื่มน้ำชากันตรงระเบียงด้านข้างของโรงแรมซึ่งมองเห็นภูเขาแอลป์เป็นแนว แม้ว่าวันนั้นจะมีเมฆมากแต่เราก็พอมองเห็นภูเขาหลายยอดด้วยกันเป็นทิวยาวรางๆท่ามกลางเมฆหมอก ผมนั่งที่โต๊ะมุมใกล้ๆกับหญิงชายคู่หนึ่ง ซึ่งพิการทางสายตาทั้งคู่ ดูเขามีความสุขมากที่ได้มาพักผ่อนที่นี่ แม้จะทราบว่าเขามองไม่เห็นผม แต่ผมพยายามไม่จ้องมองเขาตรงๆ ด้วยเกรงว่าจะเสียมารยาท ทั้งๆที่อยากคุยด้วย ระหว่างนั้นผมก็คุยกับลูกชายและโจโจ้ ด้วยเรื่องสัพเพเหระ เด็กๆส่งเสียงหัวเราะสนุกสนาน สักครู่ชายคนนั้นที่นั่งอยู่ใกล้ๆเรา ก็หันมาทางต้นเสียง และพูดกับพวกเราด้วยสำเนียงของคนสวิสฯเยอรมันอย่างเป็นมิตรว่า

"เด็กๆสนุกสนานดีจัง พวกคุณมาจากไหนกันหรือครับ"

ผมดีใจที่เขาหันมาคุยด้วยจึงตอบไปว่า "ผมกับลูกชายมาจากกรุงเทพฯ ส่วนเพื่อนลูกมาจากไนจีเรีย"

ชายคนนั้นเลิกคิ้วทำท่าประหลาดใจ แล้วพูดว่า "ผมมาจากซูริค นึกว่าไกลมากแล้ว คุณมาไกลกว่าตั้งเยอะ ผมชวนเขาคุยด้วยเรื่องดินฟ้า อากาศ และเรื่องอื่นๆที่ไม่เป็นสาระมากนักอยู่ครู่หนึ่ง จึงถามเขาว่า

"คุณมาพักที่ที่นี่หรือครับ"

เขาตอบว่า "ใช่ ผมกับภรรยา มาพักที่นี่เกือบอาทิตย์แล้ว เราจะมาพักร้อนที่นี่เกือบทุกปี ปีละ2 อาทิตย์"

ผมถามเขาต่อไปว่า "ทำไมถึงเลือกมาที่นี่"

เขาตอบว่า"เราชอบมาเดินบนภูเขา และที่นี่สวยที่สุด สวยกว่าที่ไหนๆที่เราเคยไปเห็นมา"

ผมอึ้งกับคำตอบของเขา ไม่แน่ใจว่าจะพูดอย่างไรต่อไป ความเงียบเกิดขึ้นชั่วขณะ จนเรารู้สึกว่ามันมี"ช่องว่าง"ในบทสนทนา

เขาจึงพูดขึ้นว่า"คุณประหลาดใจ กับคำตอบของผมใช่ไหม"

ผมตอบว่า " ใช่ครับ ผมชอบคำตอบของคุณมากและผมก็อายกับคำถามของผม"

ชายผู้นั้นพูดกับผมด้วยน้ำเสียงธรรมดาว่า "อย่าอายเลย ผมเข้าใจคุณดี สำหรับคนตาดีอย่างคุณ คงไม่ต้องใช้จินตนาการมากนักกับการมองเห็น แต่พวกคุณก็ยังมองเห็นอะไรได้ไม่ค่อยชัดอยู่ดี" เขาหัวเราะ และพูดต่อเหมือนคนรู้จักคุ้นเคยกันว่า "สำหรับเรา เรามองด้วยใจ มองด้วยความรู้สึก มันเป็นการมองเห็นที่คุณไม่รู้จัก บางที่นิยามของคำว่า สวยงาม ของคุณคงไม่เหมือนกับของผม "

ตอนนี้เด็กๆนั่งด้วยความกระสับกระส่ายเขาไม่เข้าใจบทสนทนาของเรามากนัก เขาจึงเริ่มเบื่อ ผมอยากคุยต่อกับชายแปลกหน้าคนนี้ แต่เกรงใจเด็กๆ

เขาพูดต่อไปว่า "ชีวิตจะมีค่า เมื่อเราเรียนรู้ที่จะมองด้วยตาและดูด้วยใจ แล้วคุณจะมองเห็นอะไรที่สวยงาม ผมรู้ว่า วันนี้เมฆมาก คุณมองไม่เห็นยอดเขา เดียเบลเรต์ (Diableret) แต่ผมเห็นคุณ เห็นลูกและเพื่อนของลูกคุณ เขาน่ารักมาก"

ชายผู้นั้นยื่นมือมาให้ผมจับ แล้วพูดว่า "ขอให้คุณกับครอบครัวสนุกสนานกับการมาเที่ยวภูเขาในสวิส โชคดีนะครับ "

ผมเพิ่งรู้วันนี้เองว่า มองด้วยตา เห็นด้วยใจ หมายความว่าอะไร ถึงเมฆจะมาก แต่วันนี้ผมเห็นยอดเขาเดียเบลเรต์แล้ว

ศริณ. (2545, กรกฎาคม). มองด้วยตา เห็นด้วยใจ.

เพื่อนเดินทาง, 24(270), 199-204.

 


Send comments to Chumpot@hotmail.com
Copyright © 2008
Revised:May 2008